بزن اي تيغ در دَم راحتم كن

از اين شهر، اين جهنم راحتم كن

مگر از دستِ تو كاري برآيد

بزن اي ابنِ ملجم راحتم كن

**

ز دلبر ارثيه بردن چگونه است

شبيه عشق خود مُردن چگونه است

بزن طوري بفهمم مثلِ زهرا

كه با صورت زمين خودن چگونه است

**

تو كه در خون نشاندي گيسويم را

شكستي مثلِ زهرا ابرويم را

مرو اي تيغ كارت ناتمام است

مينداز از قلم اين بازويم را

**

دوباره نانجيبي در برِ من

كشيده تيغ بالايِ سرِ من

خدايا باز مسجد باز شمشير

فقط خالي است جاي همسر من…

**

خداوندا چه دنياي عجيبي

چه مظلومي چه آقاي غريبي

مگر محراب گودال است كوفه؟

كه افتاده زمين شيب الخضيبي

**

مبادا زينبم بد حال گردد

مبادا واردِ گودال گردد

مبادا دخترم بيند كه با اسب

ته گودي حسينم چال گردد

 

علي صالحي

 

ادامه اشعار در ادامه مطلب